Uzunköprü'de, kuruluşundan itibaren 1839 Tanzimat dönemine kadar devlet belediye hizmetlerini üzerine almamıştır. Osmanlı ülkesinde, Türk ve müslüman toplumlarında bu işler, tamamen bireysel olarak kişiler tarafından yapılırdı.
Ergene (Uzunköprü) kentinin köprüsü, suyu, yolları, hamamı, çarşı ve pazar yerleri, aş evleri, yağhane, mumhane, bozahane, bezirhane, fırınlar, yerli ve yabancı konukların barınacağı han ve kervansarayları, Sultan II. Murad'm kurmuş olduğu vakfın imaretince yürütülürdü. Bunun dışında iyilik sever kişilerce, bireysel olarak kentte bazı kuyu, çeşme, sebil ve camiler yaptıklarını görüyoruz.
Ayrıca Osmanlı ülkesinde yaşayan müslüman olmayan Rum ve Bulgar toplumlarının da Belediye işleri cemaatleri tarafından yapılıyordu. Tanzimattan sonra batı biçiminde belediyeler kurulması girişimleri yapıldı. İstanbul ve diğer büyük kentlerimizde bir takım denemelerden sonra, 1868 yılında (Vilayet-i Umumiye Nizamnamesi) İl Genel Tüzüğü kabul edildi. Bu tüzüğün 7.bölümünde "Vali, mutasarrıf ve kaymakamlık merkezi olan her kent ve kasabada (Umur-ı Belediye) belediye işleri için bir belediye meclisi kurulacak ve bu meclis bir başkan ve altı üyeden oluşacaktır. Mühendis ve memleket doktoru meclisin doğal üyesidir." denilmektedir.
Bu tüzüğün kabul edilmesiyle Uzunköprü'de belediyenin ayni yılda kurulduğunu görüyoruz. 1871 Edirne Vilayeti Salnamesinde "Cisr-i Ergene (Uzunköprü) Kazası Meclis-i Daire-i Belediye" başlığı altında;
Başkan: Sadık Efendi
Üye: Hacı Süleyman Ağa
Üye: Mehmet Ali Ağa
Üye: Yanko Ağa
Üye: İstavri Ağa
Katip: Hafız Hasan Efendi.
Sandık Emini: Todoraki Ağa'dan oluşan ilk Belediye meclisi seçilerek, Uzunköprü'de Belediye Örgütü kurulmuş oldu. Bu örgütlenmede kasabanın nüfusuna göre yarısı Türk, diğer yarısının da Rum ve Bulgar azınlıklarından seçilmiş üyelerden oluştuğunu görüyoruz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder